آرتریت و انواع آن

آرتریت به معنای التهاب یک یا چند مفصل است.

مفاصل، استخوان های بدن را به یکدیگر پیوند میدهند. اکثر مفاصل به فرد توانایی چرخش پیچیدن و حرکت می دهند. مفاصلی مانند مفصل های مچ دست و پا یا مفصل های بازو کاملا انعطاف پذیر هستند، ولی مفصل های مهره های پشت اجازه حرکت کمی را به فرد می دهند.

تاندون ها نیز عضله ها را به استخوانها وصل میکنند و در نگه داشتن مفاصل نقش دارند. بدن صدها مفصل دارد که این مفاصل به راه رفتن، سخن گفتن و یا حتی نفس کشیدن کمک می کنند. مفاصلی که دنده ها را به جناغ سینه و ستون مهره ها پیوند می دهند هنگام دم قفسه سینه را منبسط می کنند. در جمجمه، گوش میانی و حتی در محل ریشه دندان و استخوان های فک مفصل وجود دارد. ا بعد از شناخت مفصل در این قسمت به شناخت انواع آرتریت می پردازیم.

آرتریت روماتویید:

آرتریت روماتویید یک بیماری خود ایمنی است، یعنی اختلالی که در آن بدن شروع به نابودی یاخته ها و بافت هایش می کند و در آن سینوویوم یا پوشش مفصل توسط سیستم ایمنی مورد حمله قرار می گیرد و سبب التهاب مفصل می شود که همین التهاب باعث تخریب سینوویوم و اطراف مفصل می گردد. این بیماری یک بیماری مزمن است که نان اولیه و درمان سریع جهت کاهش ضایعات ناشی از پیشروی آن دارد. میزان شیوع بیماری در زنان سه برابر مردان می باشد. و شدت آن نیز در زنان بیشتر از مردان ای نظر می رسد ژنتیک در ایجاد این بیماری نقش مهمی دارد.

آرتریت معمولا به هر مفصلی حمله نمی کند ولی در مفاصل کوچک مانند مفاصل انگشتان دست یا مچ دست و پا بیشتر مستقر می شود؛ گرچه گاهی مفاصل بزرگ مانند ران، زانو و شانه نیز دچار این بیماری می شوند.

در یک مفصل سالم، سر هر دو استخوان از بافتی محکم، با انعطاف و فوق العاده صاف به نام غضروف پوشیده شده است. غضروف سبب می شود که استخوان ها با اصطکاک بسیار کم روی یکدیگر سر بخورند. هر مفصل علاوه بر غضروف در یک کپسول مفصلی محکم، لیفی و پر از مایع قرار دارد. یاخته هایی که درون کپسول را آستر می کند غشای زلالی (سینوویوم) را تشکیل می دهند. این یاخته ها وظیفه مهمی دارند و مایع زلالی را ترشح می کنند که برای مفاصل همانند روغن موتور اتومبیل هستند. مایع زلالی، روغن کاری مفصل را انجام می دهد، ا از آن محافظت می کند و به تغذیه غضروف کمک می نماید. آرتریت روماتویید یاخته های غشای زلالی را به شدت و برای همیشه تغییر می دهد.

دردو سفتی مفاصل با التهاب و بی قراری و حساس شدن همراه است و معمولا بیماری بر مفاصل دو طرف بدن تاثیر می گزارد. خستگی و سفتی مواضع بدن در صبح یا بعد از استراحت طولانی ظاهر می شود. از دست دادن اشتها با تب و کم شدن وزن همراه است.

آرتریت استخوانی

این آرتریت شایع ترین نوع آن است و جالب است که بدانید تنها انسانها نیستند که از این بیماری رنج می برند بلکه دولفینها، نهنگ ها، پرندگان، گربه ها و سگها نیز دچار این بیماری می شوند. حتی فسیل های برخی از دایناسورها که از دویست میلیون سال قبل باقی مانده است نشانگر مسلم این بیماری می باشند. برخی از تاریخ نویسان تصور میکنند که غارنشینان به علت ابتلا به آرتریت ستون فقرات خمیده راه می رفتند. این نوع آرتریت در مقایسه با انواع دیگر به نسبت عوارض کمتری را به همراه دارد و در بسیاری از بیماران به حالت نهفته و بی صدا است. در مقایسه مبتلایان به این بیماری تعداد زنان تقریبا دو برابر مردان است و علایم آن اغلب بعد از سن ۴۰ سالگی آشکار می شود. اما اگر مفاصل آسیب ببینند احتمال ابتلا به بیماری زودتر می باشد.

آرتریت استخوانی موجب دردهای عمیق در بعضی از مفاصل به خصوص آن دسته از مفاصلی که با کارکرد تحمل وزن در تماس هستند، نظیر زانوها، باسن و پاها می گردد. گاهی بیماری در ستون فقرات جایگزین می شود، در حالی که به طور شگفت آوری از خود علایمی نشان نمی دهد؛ گاهی نیز دستها را در بر می گیرد و منجر به برآمدگی و بزرگی انگشتان و دردناکی آن ها می گردد.

در این بیماری غضروف سائیده و گود می شود و ممکن است به مرور زمان کاملا فرسوده شود و نتواند از انتهای استخوان ها حفاظت نماید. استخوان نیز در مفصل رشد کرده، ضخیم می شود و ایجاد برآمدگی میکند که در موقع حرکت طبیعی موجب درد می شود، عاقبت مفصلی که باید خوب و نرم باشد مانند لولایی زنگ زده کارآیی خود را از دست می دهد.

بعضی برای حفاظت از مفاصل فرسوده از عصا استفاده می کنند. در حالات ش جراحی، مفاصل مصنوعی جایگزین مفاصل فرسوده می شوند که می تواند بیمار با رهایی بخشد.

علایم مورد توجه در آرتریت روماتوئید:

– دردهای خفیف به خصوص در هنگام حرکت مفاصل.

– شدت یافتن اکثر نشانه های بالینی در موقع فعالیت و رفع آن با استراحت.

– آرتریتهای دیگر حتی در موقع استراحت نیز دردناک هستند.

– مفاصل ممکن است در موقع حرکت سفت و سخت باشند.

نقرس

در نقرس یک یا چند مفصل ملتهب میشود و با ورم مفاصل در ارتباط است. این بیماری باعث حملات شدیدی می شود که می تواند سبب بیهوشی نیز گردد و سپس با تسکین کامل بیماری، دنبال شود. نقرس باعث درهم ریختگی سوخت و ساز بدن می شود به نحوی که بدن برای دفاع از ماده ای بنام (پیورین) استفاده می کند.

این بیماری باعث افزایش میزان اسیداوریک خون می شود که خود نشانیای شناسایی آن است. در واقع نقرس هنگامی به وجود می آید که بلورهای اسیداوری تشکیل می شود. رسوب اوره جایگزین گلبول های اورات در بافت های مقام مفاصل می گردد، و گاهی اوقات زیر پوست و در کلیه ها جمع می شود. اگر رسوب اوره در کلیدها یافت شود نتیجه آن بیماری سختی است به نام رئال کولیک یا قولنج کلیوی.

اکثر بیماران مبتلا به ورم مفاصل را زنان تشکیل می دهند، حال آن که بسیاری از بیمارا. مبتلا به نقرس مرد می باشند. از آن جایی که ابتلا به نقرس برای یک زن خیلی کمیاب اس مگر به دوران یائسگی رسیده باشد، می توانیم وجود این بیماری (نقرس) را در ارتباط هورمون ها بدانیم.  شاید هورمون های زنانه در مقابل نقرس دفاع می کنند. بیماری نقرس معمولا افراد مسن است و در نزد اشخاص زیر سی سال بسیار نادر است.

قبلا این طور تصور می شد که نقرس بیماری پادشاهان و ثروتمندان است، که ناشی از مصرف بیش از حد غذاهای مقوی، گوشت و مشروبات می باشد، ولی این موضوع هرگز اثبات شده است. اگر چه نوشیدن زیاده از حد نوشابه های الکلی می تواند حمله آن را تسریع کند.

حمله نقرس ممکن است خیلی سریع آغاز شود و ظرف یکی دو ساعت گسترش یابد و بین هشت تا ده روز طول بکشد. سپس ممکن است این وضع به طور کامل ناپدید گردد.

در بسیاری از موارد نقرس، انگشت شست پا را که برای بیماری ورم مفاصل محل دلخواهی است ناگهان تحت تأثیر قرار میدهد، که احتمالا به خاطر فشار زیادی است که در موقع راه رفتن به مفصل انگشت بزرگ وارد می شود. نقاشی های کارتونی کلاسیک، بیمار نقرسی را با انگشت شست به اندازه تنهاش نشان میدهند، ولی این بیماری می تواند قوزک پا، زانو یا هر مفصل دیگری در بدن را مورد حمله قرار دهد.

نقرس خیلی دردناک است و مفصلی را که مورد حمله قرار می دهد، متورم، داغ، نرم و حساس می کند و پوست بالای مفصل را قرمز و حتی ارغوانی می گرداند. علاوه بر فشار نقرس، ایک تحریک شیمیایی عصب حساس منتهی به منطقه مفصل نیز وجود دارد.

بعضی از مردم خوش اقبال، در سرتاسر زندگی خود تنها یک بار مورد حمله نقرس قرار می گیرند. ولی اغلب نقرس، بارها و بارها حمله میکند و در نتیجه مفاصل دیگری را غیر از مفصل مورد حمله، به طور مؤثری پوشش می دهد. در نزد بعضی از بیماران، تعداد زیادی از حملات نقرس تبدیل به حملات مزمن آن با رسوب شدن کریستال های اوراتی که منجر به ناراحتی مداوم می گردد، می‌شود.

حملات شدید نقرس معمولا ناشی از بعضی از حوادث هستند که باعث بالا رفتن میزان در خون می شود. گاهی اوقات این حالت در رابطه با تزریق برخی داروها می باشد و بنا به بھی بیماران نقرس بعد از یک عمل جراحی، از حمله شدید نقرسی، رنج می برند.

علایم نقرس

آغاز درد ناگهانی و شدید در مفصل، همراه با التهاب و سرخی و داغ شدن استو اولین موضع درد شست پا می باشد.

ممکن است روی پوست مفصل مبتلا قرمز، ارغوانی یا براق گردد. و مفصل به ج حساس می گردد که با اشاره ملحفه دردناک می شود.

لوپوس

این بیماری نیز مانند آرتریت روماتویید یک بیماری خود ایمنی است. یعنی به علت واکنش بافت های بدن خود شخص به وجود می آید و راه معالجه نیز کاهش دادن تورم و در بعضی موارد متوقف کردن سیستم مصونیت است.

نام لوپوس نیز به تنهایی ترسناک است. این اسم از نام لاتین گرگ گرفته شده است، زیرا در سال ۱۸۸۰ میلادی شکل دیگر لوپوس که موجب سل پوستی گردیده بود طوری بدنما بود همانند این که گرگی به صورت بیمار حمله ور شده است.

بیشتر افرادی که به بیماری لوپوس گرفتار شده اند روماتیسم نیز دارند و این مشکلات مفصلی موجب آزار اعضای دیگر بدن نظیر قلب، ریه ها، کلیه ها و حتی مغز می شوند.

علاوه بر روماتیسم اکثر بیماران دچار تب نیز می شوند و احساس خستگی می کنند. در حدود نیمی از آنان قفسه سینه دردناکی دارند، علت آن نیز به واسطه التهاب بافت هایی است که ریه و قلب را به یکدیگر پیوند می دهند. در برخی از مبتلایان دانه هایی به شکل پروانه در سراسر بینی و گونه ها ظاهر میشود که در نور آفتاب بدتر می شود.

نشانه های بیماری همانند آرتریت روماتویید گاہ کم و زیاد می شود و گاه نیز به کلی از بین می رود.

متأسفانه هنوز راهی برای درمان کامل بیماری پیدا نشده است اما برای کنترل و عوارض ناشی از آن راه های زیادی وجود دارد.

علایمی که باید به آنها توجه کرد :

– خستگی، تب، افسردگی و دردهای مفاصل که اغلب همراه با ریزش مو است و ازدیاد دانه های سرخ هنگام قرار گرفتن در معرض آفتاب و بنفش شدن انگشتان هنگامی که در معرض سرما قرار گیرند.

بیماری لایم (آرتریت ناشی از گزش کنه یا ساس)

این بیماری حدود بیست و پنج سال پیش در آمریکا کشف گردید. بدین جهت نام لايم روی آن گذاشته شد که برای اولین بار در شهر کوچکی به همین نام در بخش جنوبی کونیکتیکوت دیده شد. و بعدها تا سال ۱۹۸۸ در چهل و سه ایالت دیگر به خصوص شهرهای اساحلی و دور افتاده وجود بیماری گزارش گردید. این بیماری بومی مرد و زن و بزرگ و کوچک نمی شناسد و همه را مبتلا می کند.

کنه بیماری لایم به اندازه سر سنجاق است و ناقل میکروبی بنام ((اسپیروکت)) می باشد که موجب بیماری می گردد. ابتدا بیماری همانند آنفلوآنزا شروع شده و سبب تب و لرز خستگی و دردهای عضلات و مفاصل میشود. نقطه متورم قرمزی که در محل گزش کنه ظاهر می شود کم کم به صورت دانه و جوش، سطحی وسیع از بدن را می پوشاند و چنانچه معالجه نگردد اثرات جانبی زیادی از خود به جا می گذارد. برخی از بیماران تپش قلب، درد سینه و تنگی نفس و مسائل و مشکلات سیستم عصبی را تجربه می کنند. این بیماری در مراحل بعد روی مفاصل تأثیر می گذارد و منجر به آرتریت مزمن می شود.

آنتی بیوتیک ها در مرحله اول بیماری را متوقف می کنند، اما تشخیص بیماری به آسانی امکان پذیر نیست؛ برای تشخیص می توان آزمایش سرولوژی روی خون بیماران انجام داد.

اگر در جایی زندگی می‌کنید که این بیماری شیوع دارد باید کوشش کنید تا از نیش کنه در امان باشید به خصوص در ماه های اواخر بهار تا اوایل پاییز که کنه بسیار فعال است. بهتر است هنگامی که از منزل خارج می شوید تمام نقاط برهنه بدن خود را بپوشانید، وقتی به منزل برگشتید به دقت تمام بدن و لباس های خود را بازرسی کنید، مواظب باشید شما به دنبال موجود ریزی هستید که به آسانی از نظر دور می شود. اگر کنه ای را پیدا کردید سعی کنید با پارچه ظریف و یا انبرک کوچک آن را بگیرید؛ به خصوص اگر روی سطح بدن قرار گرفته را سعی کنید طوری آن را از بدن جدا کنید که له نشود و سر آن در زیر پوست پنهان و باقی نماند. در ضمن با دست برهنه کنه را لمس نکنید و در صورت امکان آن را در شب الكل برای تعیین نوع درمان جای دهید زیرا احتمال دارد شما را نیش زده باشد و علای بیماری بعدها آشکار گردد. وجود کنه با مشخصاتی که دارد به سرعت قابل شناسایی است برای ردیابی بیماری ارزشمند است.

علایمی که باید به آنها توجه کرد:

نقطه قرمز و متورمی که در اثر نیش کنه ظاهر می شود به تدریج در سطح وسیعی گسترش می یابد. علایم بالینی آن مانند آنفلوآنزا همراه با تب، لرز و خستگی است.

به تدریج آرتریت با تپش قلب، درد سینه، تنگی نفس و ناراحتی عصب همراه است.

جمود مفصل (عدم تحرک و محکم شدن غیر طبیعی یک مفصل)

جمود مفصل همان عدم تحرک و محکم شدن غیر طبیعی یک مفصل در پشت و ستون فقرات است که سبب ایجاد درد به خصوص در مردان می شود. بیماری بعد از چند سال ظاهر میشود و در مهره های نرم و قابل انعطاف ممکن است به هم پیوند یافته و تبدیل به یک ستون سفت و دردناک شوند. این بیماری در زنان به نحو ملایم تری در بخش زیرین ستون فقرات و پاها عمومیت دارد و در بعضی با احساس خستگی و از دست دادن اشتها و تب همراه است.

علایمی که باید به آنها توجه کرد: 

– به تدریج در طول هفته ها درد در بخش زیرین کمر و پاها ظاهر می شود.

– در صبحگاهان درد و سفتی مواضع احساس می شود. 

– ورزش بخصوص نرمش‌های پیشنهادی این کتاب آن را بهتر و استراحت آن را بدتر می کند.

 این نشانه ها به مدت طولانی و شاید ماهها دوام پیدا کند ولی حمله ناگهانی نیست.

فیبرومیالژیا (بافت فیبری عضلات)

این کلمه به معنای درد (الژیا) در بافت لیفی (فیبروس) مانند عضله، وتر رباط است.

فیبرومیالژیا گاهی فیبروزیت (التهاب نسج لیفی) نیز نامیده میشود، اما این نام گمراه کننده است زیرا در این بیماری التهاب وجود ندارد. بعضی علایم آن مانند درد مزمن ثابت و نامنظم، بدخوابی، خستگی و خستگی صبحگاهی، سردرد، بی حسی و یا سوزش شبیه علایم آرتریت است، اما درمانهای استاندارد آرتریت مانند داروهای غیر استروئیدی ضد التهاب، کمکی به درمان این بیماری نمی کند. ۷۰ تا ۹۰ درصد افرادی که به فیبرومیالژیا مبتلا می شوند زنان ۲۰ تا ۵۰ ساله‌اند.

تشخیص این بیماری بر مبنای علایم جسمانی و کنار گذاشته شدن اختلال های احتمالی دیگر چون بیماری لایم و آرتریت روماتویید انجام میشود.

در سرتاسر بدن افراد مبتلا به فیبرومیالژیا در محل های خاصی ((نقاط حساس)) هست که خود به خود درد نمی گیرند اما فشار دادن آنها سبب درد می شود. برای تشخیص این بیماری پزشک دنبال نقاط حساس متعدد میگردد که در افراد سالم یا در افراد مبتلا به بیماریهای روماتیسمی دیگر دیده نمیشود.

هیچ آزمون آزمایشگاهی برای پی بردن به وجود فیبرومیالژیا وجود ندارد. عکس پرتونگاری نیز چیزی از بیماری آشکار نمی سازد.

بعضی پژوهش گران تصور می کنند ناهنجاری های عصبی – شیمیایی سبب اختلال در خواب می شود که این به نوبه خود سبب خستگی، درد و افسردگی می گردد که در ابتلای این بیماری مؤثر است.

بعضی نیز آن را ناشی از متابولیسم انرژی عضله میدانند و این که یاخته های گرسنه اکسیژن عضله ها سبب درد می شوند. عده ای دیگر فکر می کنند فیبرومیالژیا ناشی از عفونت های گوناگون، بیماری تیروئید، ضربه به سر یا تنش و هیجان است.

پژوهش جدیدی در دانشکده پزشکی یک دانشگاه در بوستون نشان داده است که فیبرومیالژیا در بعضی افراد با بیماری لایم آغاز می شود. از ۲۷۸ نفری که در یک دوره ۳ در کلینیک بیماری لایم مداوا شدند، ۲۲ نفر فیبرومیالژیای همراه با بیماری لایم داشتند یک پژوهش دیگر نیمی از افراد مبتلا به فیبرومیالژیا اظهار داشتند که علایم آنها پس از یک بیماری شبیه سرماخوردگی آغاز شده است و بسیاری از افراد به اشتباه مبتلا به خستگی مزمن تشخیص داده شده بودند.

برای درمان این بیماری معمولا ابتدا درمان‌های غیر دارویی مانند گرما، ماساژ، کشش عضلانی انجام می شود، که در بعضی بیماران علایم را تسکین می دهد. ورزش نیز در تسکین درد و خواب بهتر کمک کننده است.

علایم این بیماری عموما دردها و سفتی و التهابی است که ماهها و گاهی بیشتر طول می کشد و نشانه های بالینی ممکن است با هوای سرد، رطوبت یا استرس بدتر شود.

احتمالا خستگی، اضطراب با بدخوابی و افسردگی همراه است.

آرتریت روماتویید کودکان

آرتریت روماتویید کودکان (JRA) هر نوع آرتریتی است که بیش از ۱۶ سالگی آغاز شود.

آرتریت روماتویید کودکان قبل از ۶ ماهگی بسیار نادر است. شیوع آن در سنین ۳-۱ سالگی و ۱۲-۸ سالگی مشاهده می شود. دخترها دو برابر پسرها در معرض خطر ابتلا به این بیماری هستند. در آمریکا حدود دویست هزار مورد آرتریت روماتویید کودکان گزارش شده اما میزان دقیق شیوع آن معلوم نیست. در بریتانیا شیوع این بیماری یک در هزار و پانصد کودک مدرسه ای است.

علایمی که باید به آنها توجه کرد:

– مفاصل دردناک و متورم هستند.

– ممکن است کودک در صبح یا بعد از یک خواب کوتاه بی حال باشد و با اکراه حرکت کند.

بعضی مواقع همراه با تب شدید، سرخی همراه است نشانه های بالینی در تمام مفاصل به صورت درد ظاهر می شود.

انواع دیگر آرتریت ها

علاوه بر آرتریت های مفصلی که شامل هشتاد درصد بیشتر موارد می باشند، انواع دیگری که کمتر عمومیت دارند از این قرارند:

 آرتریت عفونی

بعضی مواقع همان باکتری هائی که موجب سوزاک، سل و مننژیت می شوند مفاصل را آلوده کرده و منجر به التهاب، سرخی و داغی و درد می گردند. در این گونه موارد می توان مفاصل عفونی را با آنتی بیوتیک معالجه و به طور قاطع جلوی ضایعه را گرفت.

نشانگان رایتر

بیشتر مردان را مبتلا می کند و علاوه بر آرتریت موجب بروز علایم مختلف دیگر می شود. معمولا علایم بارز این بیماری سرخی یا التهاب یک یا هر دو چشم ها، پیدایش دانه های قرمز روی آلت تناسلی یا پاها است.

اسکلرودرما

اسکلرودرما به معنی سفتی پوست است که بافت صورت و دست ها سفت و سخت و مانند چرم می گردد، علاوه بر ضایعات خارجی می تواند سبب آسیب اعضای داخلی نظیر مری، قلب، ریه ها و کلیه ها گردد. اسکلرودرما بسیار نادر و هنوز علت واقعی آن معلوم نشده است.

روماتیسم دردهای عضلانی

این بیماری موجب دردهای عضلانی در افراد مسن می شود؛ به خصوص عضلات گردن، شانه، بخش زیرین کمر، باسن و ران ها دردناک می شود. اکثر بیماران با تجویز دوز کم کورتون ها به سرعت بهبود می یابند.

ورم بین مفاصل انگشتان

اگر شما شخص خوش اقبالی باشید کفش های تنگ و پای نامیزان، دردسری بیشتر ان میخچههای دردناک و پینه برای شما ایجاد نمی کند. اما اگر آدم بد اقبالی باشید و در خانواده شما ورم مفاصل دیده شده باشد شما نیز ممکن است دچار ورم مفاصل انگشتان بشوید.

یک ورم مفصل انگشت یک بورسای گسترش یافته تا حد مفصل انگشت شست پا است. شست پا به سمت داخل به شدت زاویه پیدا میکند و مفصل به بیرون رانده می شود، این زاویه یابی در پزشکی هالوس و والگوس نامیده میشود. کیسه های مفصلی در بورسای مفصل انگشت شست رشد پیدا می کند و مفصل ورم کرده و دردناک می شود. بعد از مدتی اورم و درد کاهش پیدا میکند و این ناراحتی ادواری می شود و آماده برای ملتهب شدن در هر زمان است.

نظریه های مختلف بسیاری درباره شکل گیری آماس مفصلی عرضه شده است. بعضی از محققین ادعا می کنند که یک عامل وراثتی در این جریان وجود دارد. ولی شکی نیست که علت اصلی این ناراحتی نوع کفشی است که همه انگشتان را به هم می فشرد و مجبورشان میکند که به شکل غیر طبیعی در آیند و انگشت شست را تا حد یک زاویه تند خم می کند. در نتیجه این عمل باعث انحنای انگشت شست پا به یک سو می شود و مرکز تحریک و فنا میگردد. پس از آن جایی که کفش های زنانه از کفش های مردانه نوک تیزترند و فضای کمتر برای انگشت شست پا دارند، زنان آمادگی بیشتری نسبت به این بیماری دارند. پاشنه های بلند عامل دیگر درگیر در این مسأله است چرا که پا در یک کفش پاشنه بلند به جلو فشرده میشود و فشار اضافی بر مفصل انگشت شست پا وارد می شود.

آماس کیسه های مفصلی که همراه با ورم مفاصل بین انگشتان است درد بخصوص را باعث می شود. ولی درد مفصل انگشتان تنها قسمتی از ناراحتی است، مفصل ورم کرده زشت و بد منظره شکل دیگر عارضه است و همچنان که مرض بدتر می شود، تاندون های انگشت کوتاه میگردند و استخوان ها از شکا می افتند، در نتیجه تحریک استخوان باعث رشد تیغه استخوان می گردد و راه رفتن سخت و دردناک می شود.

روش های غیر دارویی در کنترل بیماری

روش های غیر دارویی در کنترل بیماری آرتریت روماتویید نقش مهمی دارند. این روشها به بیمار کمک می کنند تا بتواند بیماری خود را کنترل کند. آموزش بیمار و خانواده اش باید بر روی پاتولوژی و مسیر بیماری، انتخاب های دارویی و غیر دارویی، تداخل های دارویی، عوارض جانبی داروها و زیر نظر قرار دادن پیشرفت بیماری تمرکز داشته باشد. فیزیوتراپی در حفظ میزان تحرک مفاصل و جلوگیری از آتروفی عضلات نقش مهمی را دارا می باشد. استراحت کافی نیز باعث کاهش پاسخ های سیستمیک التهابی شده و در نتیجه سبب حفظ مفاصل و بازیابی آنها می گردد.

البته بهترین روش برای کنترل غیر دارویی بیماری مذکور این است که تعادل متناسبی بین استراحت و فعالیت فیزیکی برقرار شود. برنامه ورزشی افراد باید طوری تنظیم گردد که مفاصل در کل محدوده حرکتی خود بتوانند تحرک داشته باشند تا بدین وسیله ناپایداری آنها به حداقل رسیده و قدرتشان حفظ شود.

گرما و سرما نیز در کم کردن درد مؤثر است. نشستن در وان آب داغ برای مفصلها تسکین بخش است؛ عده ای نیز در حوضچه های چرخش آب، بدنشان را با آب ماساژ می دهند. این کارها بسیار دلپذیر هستند اما فقط در تسکین موقت درد مؤثرند.

سرما نیز جریان خون در ناحیه درد را کم می کند بنابراین در کاهش درد مؤثر است. سرما معمولا برای مفصل داغ یا ملتهب و مفصل یا عضله ای که بیش از حد از آن کاری است بهترین مسکن است. البته گرما یا سرما همیشه خوب نیست و حتی بود تشدید می کند. بهترین کار این است که با کمک فیزیوتراپ بفهمید چگونه گرما و سرما کار بگیرید. برای مثال کارشناسان می گویند نباید بیش از ۲۰ تا ۳۰ دقیقه به یک نا بدن گرما بدهید. و بیش از ۱۰ تا ۲۰ دقیقه به یک ناحیه از بدن سرما رساند. اگرگر خونتان خوب نیست یا در موضع درد، بی حسی دارد به آن گرما یا سرما ندهید. روی مفصلی که کرم مسکن گرما را مالیده اید گرما ندهید زیرا ترکیب این دو به پوست آسیب می رساند.

ماساژ به شل شدن عضله های منقبض و بهبود گردش خون کمک می کند و بعضی از انواع ماساژ مایع را از اندام متورم خارج می کند. اما ماساژ مستقیم برای مفصل دردناک و ملتهب زیان آور است. اگر به ماساژ علاقه مند هستید از پزشک یا فیزیوتراپ خود بخواهید شما را به ماساژوری که مدام با مبتلایان به آرتریت کار میکند معرفی نماید.

ورزش

برای رهایی از درد و حفظ قابلیت انعطاف ستون فقرات باید همه روز با نرمش و ورزش های سبک از بدن مراقبت نمود. به خصوص شنا کردن در طول سال فوق العاده یاری ادهنده است. تمرینات ورزشی سبب می شود که از بی تحرکی مفصل که سبب تغییر شکل آن نیز می شود جلوگیری شود.

پیش از شروع تمرینات گرفتن دوش آب گرم توصیه می شود.

تمرینات را دو بار در روز صبح و عصر و در هر نوبت ۱۰ بار انجام دهید. پس از پایان دوره هر تمرین نفس عمیق بکشید و در حالی که به شدت نفس را خارج می کنید بازوان، ساق پا و گردن را شل کنید و به سراغ تمرین بعدی بروید.

سعی کنید قبل از شروع تمرینات درست ایستادن را به صورت یک عادت روزمره درآورید. تا قدری که امکان دارد مستقيم بایستید، در حالتی که سر شما بالا، چانه داخل و شانه ها شل باشند و زانوانتان خم نباشد سعی کنید وزنتان به طور مساوی روی هر دو پا بیفتد.